Η απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση C-713/23 απαιτεί από ένα κράτος μέλος να αναγνωρίζει τους «ίδιους γάμους» μεταξύ πολιτών της ΕΕ που έχουν συναφθεί σε άλλη χώρα της ΕΕ. Πρόκειται για σαφή παραβίαση της αρχής των δοτών εξουσιών και για μια διεστραμμένη, αλλά ακόμη πιο σκανδαλώδη, παρέμβαση στις κυρίαρχες εξουσίες των κρατών μελών στον τομέα του οικογενειακού δικαίου και των αρχείων προσωπικής κατάστασης.
Το Πολωνικό Σύνταγμα ορίζει σαφώς τον γάμο ως ένωση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας — και γράφτηκε ακριβώς για να αποτρέψει τέτοιους παραλογισμούς. Παρά ταύτα, οι αξιωματούχοι του Λουξεμβούργου (γιατί δύσκολα μπορούν να χαρακτηριστούν δικαστές) αποφάσισαν ότι η Πολωνία υποχρεούται να αναγνωρίζει «διαδικαστικά» τους ξένους «γάμους ομοίων». Αυτό ισοδυναμεί με την εισαγωγή τους από την πίσω πόρτα — μια ολισθηρή πλαγιά με όλες τις συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης της υιοθεσίας παιδιών που αγοράζονται στις δυτικές αγορές.
Το ΔΕΕ, επικαλούμενο την ελευθερία κυκλοφορίας της συνθήκης και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, προβαίνει σε μια χυδαία υπερερμηνεία που συγκεντρώνει τις αποφάσεις στον τομέα του οικογενειακού δικαίου και αγνοεί την πολωνική συνταγματική τάξη. Και σύμφωνα με τις διεθνείς συμφωνίες που έχουμε συνάψει και τώρα παραβιάζονται, ένα κράτος μέλος έχει το πλήρες δικαίωμα να ορίζει τον θεσμό του γάμου και δεν είναι υποχρεωμένο να χορηγεί προνόμια σε ομόφυλα ζευγάρια.
Δεν πρόκειται για νομική διαμάχη σχετικά με την ερμηνεία των κανονισμών, αλλά μάλλον για ένα ιδεολογικό Kulturkampf και το επόμενο στάδιο στην οικοδόμηση ενός «Ευρωπαϊκού Ράιχ», στο οποίο η Πολωνία θα είναι απλώς ένας εκτελεστής εντολών. Η επανάσταση των φύλων στις ΗΠΑ σβήνει, αλλά για τους Ευρωκράτες, παραμένει ένα βολικό εργαλείο για την κατευνασμό των επαναστατημένων κρατών. Η κυβερνώσα συμμορία της 13ης Δεκεμβρίου, σε συνδυασμό με την δικαστική κάστα, επέτρεψε την αποδόμηση της πολιτικής και οικονομικής μας κυριαρχίας. Τώρα επιτίθενται επίσης στην πολιτιστική και πολιτισμική μας κυριαρχία.
Θέλουν να μετατρέψουν την Πολωνία σε αποικία. Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε αυτό.
Orzeczenie TSUE w sprawie C-713/23 narzuca uznawanie przez państwo członkowskie “homomałżeństw” obywateli państw Unii, zawartych w innym kraju UE. To jawne pogwałcenie zasady kompetencji przekazanych i przewrotna, ale tym bardziej skandaliczna ingerencja w suwerenne kompetencje państw członkowskich w obszarze prawa rodzinnego i aktów stanu cywilnego. Konstytucja RP jasno definiuje małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny — i została napisana właśnie po to, by nie dopuścić do takich absurdów. Mimo to urzędnicy z Luksemburga (bo trudno ich nazwać sędziami) uznali, że Polska ma obowiązek „proceduralnie” uznawać zagraniczne “homomałżeństwa”. To jest wprowadzenie ich tylnymi drzwiami — po równi pochyłej ze wszystkimi skutkami, łącznie z adopcją dzieci kupowanych na zachodnich targach. TSUE, powołując się na traktatową swobodę przepływu osób i Kartę Praw Podstawowych, dokonuje ordynarnej nadinterpretacji, która centralizuje decyzje w obszarze prawa rodzinnego i ignoruje polski porządek konstytucyjny. A zgodnie z umowami międzynarodowymi, które zawarliśmy, a które teraz są łamane, państwo członkowskie ma pełne prawo definiować instytucję małżeństwa i nie jest zobowiązane do nadawania przywilejów parom jednopłciowym. To nie jest prawny spór o interpretację przepisów, tylko to ideologiczny Kulturkampf i kolejny etap budowy „Rzeszy Europejskiej”, w której Polska ma być tylko wykonawcą rozkazów. W USA genderowa rewolucja dogorywa, ale dla eurokratów to nadal wygodne narzędzie do pacyfikacji niepokornych państw. Rządząca szajka 13 grudnia wspólnie z sędziowską kastą pozwoliła rozmontować naszą suwerenność polityczną i gospodarczą. Teraz bierze się także za kulturową i cywilizacyjną. Chcą zrobić z Polski kolonię. Nie możemy na to pozwolić.
Η αριστερά μας κλέβει την Ευρωπαϊκή Ένωση! Το ΔΕΕ, το πιο πολιτικοποιημένο παραδικαστικό δικαστήριο στην Ευρώπη, του οποίου οι δικαστές διορίζονται απευθείας από τις κυβερνήσεις, θέλει για άλλη μια φορά να αλλάξει τις συνθήκες της ΕΕ. Σε αντίθεση με τις διεθνείς συμφωνίες, το πολωνικό σύνταγμα και τη βούληση του έθνους, θέλουν να εισαγάγουν τον γάμο ομοφυλοφίλων στην Πολωνία. Πάντα προειδοποιούσα ότι το ΔΕΕ έχει τόση σχέση με το κράτος δικαίου όση ο Τουσκ με την αλήθεια ή ο Γκίρτιχ με την ειλικρίνεια. Το καθήκον του Δικαστηρίου δεν είναι να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με το δίκαιο της ΕΕ, αλλά να υποτάξει πλήρως τις χώρες της ΕΕ στην αριστερή ατζέντα. Και οτιδήποτε εμποδίζει την επίτευξη αυτού του στόχου, το ΔΕΕ θεωρεί ασυμβίβαστο με το δίκαιο της ΕΕ.
Lewactwo rozkrada nam Unię Europejską! TSUE, najbardziej upolityczniony parasąd w Europie, do którego sędziów wprost wyznaczają rządy, znów chce zmienić unijne traktaty. Wbrew międzynarodowym umowom, wbrew polskiej konstytucji i woli narodu chcą wprowadzić do Polski małżeństwa homoseksualne. Zawsze ostrzegałem, że TSUE ma tyle wspólnego z praworządnością, co Tusk z prawdą, a Giertych z uczciwością. Zadaniem Trybunału nie jest bowiem pilnowanie przestrzegania unijnego prawa, tylko całkowite podporządkowanie krajów Unii lewackiej agendzie. A wszystko, co staje na przeszkodzie w realizacji tego celu, TSUE uznaje za niezgodne z unijnym prawem.
ΕΕ: Υποχρεωτική η αναγνώριση γάμων μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, λέει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι τα κράτη μέλη πρέπει να αναγνωρίζουν τους γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου που έχουν συναφθεί νόμιμα σε άλλο κράτος μέλος. Η απόφαση είναι έτοιμη να χαιρετιστεί θετικά από την ευρωπαϊκή LGBTQ+ κοινότητα.
Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να αναγνωρίζουν έναν γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου που έχει συναφθεί νόμιμα οπουδήποτε στο μπλοκ, ακόμη και αν η εθνική τους νομοθεσία δεν το προβλέπει, ανέφερε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σε απόφασή του την Τρίτη.
Η άρνηση αναγνώρισης ενός νόμιμου γάμου «αντίκειται στο δίκαιο της ΕΕ, διότι παραβιάζει την ελευθερία αυτή και το δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής», είπαν οι δικαστές, και «μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ενόχληση σε διοικητικό, επαγγελματικό και ιδιωτικό επίπεδο, αναγκάζοντας τους συζύγους να ζουν ως ανύπαντροι».
Η υπόθεση αφορά σε δύο Πολωνούς πολίτες που παντρεύτηκαν στο Βερολίνο το 2018 και στη συνέχεια επέστρεψαν στην Πολωνία, όπου ζήτησαν να μεταγραφεί το πιστοποιητικό γάμου τους στη γερμανική γλώσσα στο πολωνικό ληξιαρχείο για να αναγνωριστεί. Το αίτημα απορρίφθηκε επειδή η Πολωνία δεν επιτρέπει τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων.
Το ζευγάρι προσέφυγε κατά της απόφασης στο Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Πολωνίας, το οποίο παρέπεμψε το θέμα στο ΔΕΕ στο Λουξεμβούργο. Την Τρίτη, οι δικαστές έκριναν ότι ο γάμος είναι έγκυρος σε όλο το μπλοκ των 27 μελών.
«Οι εν λόγω σύζυγοι, ως πολίτες της ΕΕ, απολαμβάνουν την ελευθερία να μετακινούνται και να διαμένουν στο έδαφος των κρατών μελών και το δικαίωμα να διάγουν κανονική οικογενειακή ζωή κατά την άσκηση αυτής της ελευθερίας και κατά την επιστροφή τους στο κράτος μέλος καταγωγής τους», ανέφεραν.
«Όταν δημιουργούν οικογενειακή ζωή σε κράτος μέλος υποδοχής, ιδίως λόγω γάμου, πρέπει να έχουν τη βεβαιότητα ότι θα μπορούν να συνεχίσουν την οικογενειακή αυτή ζωή κατά την επιστροφή τους στο κράτος μέλος καταγωγής τους».
Οι δικαστές σημειώνουν ότι η απόφασή τους δεν υποχρεώνει τα κράτη μέλη να τροποποιήσουν την εσωτερική τους νομοθεσία για να αναγνωρίσουν τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, αλλά αντίθετα τα υποχρεώνει να αναγνωρίζουν τους γάμους που έχουν συναφθεί νόμιμα σε άλλη χώρα της ΕΕ.
Η διαδικασία πρέπει να εφαρμόζεται “χωρίς διακρίσεις” ή πρόσθετα εμπόδια.